Οι βουλευτές του "συνταγματικού τόξου" ψήφισαν υπέρ της άρσης ασυλίας των βουλευτών της Χρυσής Αυγής χωρίς να δουν τα ντοκουμέντα που αποδεικνύουν τον πολιτικό χαρακτήρα της δίωξης!
Με 200 ψήφους υπέρ και μόνο 11 ψήφους κατά (αυτών των βουλευτών της Χρυσής Αυγής) υπερψηφίστηκε η άρση ασυλίας για τους Συναγωνιστές Μιχάλη Αρβανίτη, Ηλία Κασιδιάρη, Ελένη Ζαρούλια, Νίκο Κούζηλο και Δημήτρη Κουκούτση.
Παρουσιάστηκαν ενώπιον του Ελληνικού Κοινοβουλίου, από πλευράς της Χρυσής Αυγής, ντοκουμέντα και αποδείξεις αδιάψευστες περί του αυστηρά πολιτικού χαρακτήρα της δίωξης εναντίον της Χρυσής Αυγής. Τοποθετούμενοι επί αυτών των αποκαλύψεων οι εκπρόσωποι όλων των κομμάτων, πλην της συγκυβέρνησης, απαίτησαν να λάβουν γνώση των ντοκουμέντων, προκειμένου να αποφασίσουν.
Παρόλα αυτά το προεδρείο της Βουλής, από κοινού με τους Κοινοβουλευτικούς Εκπροσώπους των κομμάτων της Χούντας Βενιζέλου - Σαμαρά, αφότου επιχείρησαν την υποβάθμιση των αποκαλύψεων, βίασαν και τον Κανονισμό της Βουλής, αφότου έχουν καταργήσει το Σύνταγμα της Ελληνικής Δημοκρατίας και τους νόμους του κράτους.
Ο κανονισμός της Βουλής στο άρθρο 83 παράγραφος 3, ρητά ορίζει ότι: «3. Η Επιτροπή, αφού ακούσει τον Βουλευτή του οποίου ζητείται η άρση της ασυλίας, εφόσον αυτός το επιθυμεί και τον οποίο σε κάθε περίπτωση προσκαλεί προς τούτο ο Πρόεδρος της Επιτροπής τρεις (3) τουλάχιστον ημέρες πριν από τη συνεδρίαση της, ερευνά εάν η πράξη για την οποία ζητείται αυτή συνδέεται με την πολιτική ή κοινοβουλευτική δραστηριότητα του Βουλευτή ή η δίωξη, η μήνυση ή η έγκληση υποκρύπτει πολιτική σκοπιμότητα και σε αντίθετη περίπτωση εισηγείται την άρση της ασυλίας.»
Όπως μπορεί ο κάθε Έλληνας που γνωρίζει την Ελληνική ο κανονισμός της Βουλής, ρητά λέει ότι αν υπάρχει πολιτική σκοπιμότητα πίσω από την αίτηση άρσης ασυλίας, τότε η Βουλή οφείλει να ΜΗΝ ΑΡΕΙ την ασυλία του Βουλευτή.
Συνεπώς η ύπαρξη στοιχείων που υποδεικνύουν την πολιτική σκοπιμότητα είναι γεγονός πλήρως συναφές με την ψηφοφορία και την απόφαση. Η απόφαση, λοιπόν, της συνέχισης της διαδικασίας συνιστά παραβίαση του Κανονισμού της Βουλής, καθιστώντας την όλη διαδικασία άκυρη και πραξικοπηματική.