Αλήθεια , όλοι του αντισυνταγματικού τόξου ευαγγελίζονται ανάπτυξη, μη δυνάμενος κανένας από αυτούς να εξηγήσει το πώς. Απλά πετάνε στον αέρα τρείς τέσσερις κουβέντες και αυτό είναι όλο. Δεν θα φλυαρήσω απαγγέλλοντας τα τερτίπια των σάπιων μεταπολιτευτικών κυβερνήσεων. Το θέμα είναι τι από εδώ και πέρα; Σύμπασα η κοινοβουλευτική ομάδα της Χρυσής Αυγής δεν σταματά να αναφέρει όπου βρεθεί και όπου σταθεί αυτό που πρέπει να κάνουμε όλοι σαν λαός. Να παράγουμε ξανά, και να παράγουμε αυτά που μας είναι πρωτίστως αναγκαία, καθώς και αυτά που μπορούμε να παράγουμε. Δηλαδή αγροτικά, και κτηνοτροφικά προϊόντα, για αρχή. Εάν θέλουμε κάποια στιγμή να επιστρέψουμε στην ασφάλεια του Εθνικού μας νομίσματος, αυτό πρέπει να γίνει μεθοδικά και με σχέδιο. Εξάλλου μόνο με το εθνικό νόμισμα θα μπορέσουμε να κάνουμε ανταγωνιστική την οικονομία μας. Αλλά αυτό θα το αναλύσω κάποια άλλη φορά.
Το ζητούμενο σήμερα είναι να δοθούν τα κατάλληλα εκείνα μέσα, με τα οποία θα εφοδιαστεί ο παραγωγικός ιστός της Χώρας μας και συγκεκριμένα οι φορείς της πρωτογενούς παραγωγής.
Δεν έχει νόημα να βλέπεις στα τελάρα του μανάβικου, ή αν θέλετε στις πιο sic προθήκες των υπεραγορών τα ελληνικά προϊόντα να έχουν τιμές περισσότερο από αυτές των εισαγομένων. Δεν έχει νόημα η ασυγκράτητη εισαγωγή προϊόντων χωρίς να υπάρξει και η υποτυπώδης προστασία των εγχωρίων προϊόντων. Αν δεν μπει ένας φραγμός στα εισαγόμενα, αγνώστου προελεύσεως και αμφιβόλου ποιότητας προϊόντα, με τη μέθοδο των δασμών, δεν υπάρχει περίπτωση να προστατευθούν τα εγχώρια προϊόντα. Θα μου πείτε έτσι είναι ο νόμος της ελεύθερης αγοράς. Έτσι πράγματι είναι, γιατί θελήσαμε εμείς να τα ενστερνιστούμε όλα αυτά, σε τέτοιο βαθμό, μη υπολογίζοντας το εθνικό κόστος. Αν το κράτος δεν προστατέψει πρώτα τα εγχώρια προϊόντα, δεν είναι δυνατόν να ξεκινήσει κάποιος να παράγει εντός της Ελλάδος. Δεν έχει νόημα. Αν δεν δώσει το κράτος τα απαραίτητα κίνητρα πώς θα ξεκινήσει ο καθείς να παράγει τη στιγμή που δεν ξέρει τι θα του ξημερώσει αύριο το πρωί; Αυτή τη στιγμή σπαταλάμε πλέον των 2 ΔΙΣ ευρώ ετησίως, για εισαγωγή γαλακτοκομικών και κτηνοτροφικών αγαθών. Αδιανόητο για μία Χώρα σα τη δική μας, όπου όλα τα «κήπια», ευτυχώς, ακόμη μας ανήκουν.
Είμαστε στην Ευρώπη, μας έλεγαν κάποιοι. Όλα θα είναι ρόδινα πλέον, μας έλεγαν κάποιοι άλλοι. Και εμείς τους πιστεύαμε, και πολύ εξ’ ημών συνεχίζουν να τους πιστεύουν. Ήρθαν οι επιδοτήσεις, ώστε να αλλάξουμε καλλιέργειες, λές και ήταν αποτυχημένες οι καλλιέργειες που είχαμε. Ήρθαν οι ποσοστώσεις, και αν παρήγαγες παραπάνω σου έρχονταν και ένα πρόστιμο από τους φίλους μας τους ευρωπαίους. Δεν είναι ψέμα ότι η ΕΕ κατέστρεψε την εθνική παραγωγή, αφού βέβαια βόηθησαν σε αυτό και μεταπολιτευτικές ανίκανες και προδοτικές κυβερνήσεις. Αυτά έγιναν, τώρα τι κάνουμε.
Τώρα το μόνο που απαιτούν οι στιγμές να γίνει είναι σωστή καθοδήγηση με οικονομικοτεχνική επιστημονική βοήθεια, σωστή κυβερνητική πολιτική, και θέληση πάνω απ’ όλα θα μπορέσουμε να ξεκινήσουμε την παραγωγική διαδικασία, αυτή που με περίσσια ευκολία (χρηματική) παρατήσαμε.
Καλά όλα αυτά είναι να γίνουν. Αλλά για να γίνουν δεν χρειάζονται οι πολιτικάντηδες. Χρειάζονται Έλληνες στην ψυχή, όπου θα γίνουν οι οδηγητές και οι αναμορφωτές της Πατρίδος μας. Αυτό το προσόν ανήκει μόνο στους Έλληνες Εθνικιστές του Λαϊκού Συνδέσμου. Δεν νομίζετε κι εσείς ότι δεν πρέπει να αφήσουμε την ευκαιρία να πάει χαμένη;